Καλό ο,τιδήποτε (απέμεινε και με τη δικιά μας ευθύνη που προσδιορίζεται από την απραξία μας, και ακόμη περισσότερο από την ανοχή μας)
Καλό βόλι. Συμβολικά ή κανονικά δεν ξέρω πια! Σε λίγο, είμαι βέβαιος ότι θα γίνουν καθημερινότητα οι κλοπές έξω από τα σούπερ μάρκετ.
΄Όποιος "έχει", προκαλεί και όσο πενρνάει ο καιρός θα προκαλεί όλο και περισσότερους. Με ευθύνη αυτών που υπάρχουν χάριν της δικής μας ανοχής και απραξίας.
Ναι "Αν το ανεχτείς το παιδί σου θα είναι ο επόμενος"
Βλέπεις όλοι πλέον είμαστε αριθμοί.
Αριθμοί που ρυθμίζονται από τα ΝΟΥΜΕΡΑ της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, και των παρυφων αυτών.
Φτάσαμε στο σημείο οι λιγούρηδες της εξουσίας ακροδεξιοί να παραιτούνται.
Φτάσαμε στο σημείο να μην αποδέχεται τη θέση του παραιτηθέντος βουλευτή ο πρώτος επιλαχόν. Αλλες εποχές θα σπρώχνανε στη σειρά για ένα έδρανο με τα συμπαρομαρτούντα (πολλά λεφτά για τόσους άχρηστους – most of them) υλικά και … άυλα!
Τελικά μαλλον μας ψεκάζουν. ή κάτι εκπεμπουν ντα Αη-φον που ξαφνικά όλοι έχουμε ανάγκη να έχουμε και μας κάνουν μαλθακούς. ΜΑΛΑΚΕΣ! Τι σκατά περιμένουμε για να τους πετάξουμε στη θάλασσα;
Και να σου πω με πάσα ειλικρίνεια: εγώ έχω ακόμη τη δουλειά μου και φοβάμαι να μη τη χάσω. Αυτός που δεν έχει κάτι να χάσει πού ειναι;
θα μου πεις ψάχνεις άλλοθι? Ίσως.
Δε μιλάω ως γκουρού, ως αναμάρτητος κλπ. Μιλάω όπως νιώθω. Φοβάμαι να μη χάσω τη δουλειά μου. Όχι μόνο γιατί ήταν το όνειρό μου να γίνω δημοσιογράφος, αλλά για να μην πεινάσουν τα παιδιά μου.
Αλλά πώς θα είμαι εγώ καλά όταν όλοι γύρω μου, φίλοι, συγγενείς είναι ξεκρέμαστοι;
Χρωστάω κι εγώ, όπως και τόσοι άλλοι. Αλλά εγώ δεν ήμουν σαν τον Τσοχατζόπουλο και τα τσιράκια του. Είχα έναν καλό μισθό και με αυτόν έφτιαξα τη ζωή μου. Δεν τα έκλεψα.
Καταλαβες Αντωνάκη, Βαγγελάκη, και όσοι εκεί τριγύρω μας κουνάτε το δάχτυλο, μαζί με κάποιους "συναδέλφους" μου που θέλετε να μας κάνετε να νιώσουμε μέρος του πρόβλήματος – που εσείς δημιουργήσατε!
Η σημερινή Παρασκευή "μάτωσε" στο Σύνταγμα. Έρχεται η Κυριακή. Ίσως τελικά η εξέγερση είναι η μόνη λύση.
Είναι αλλιώς να πτωχεύεις επειδή το θες εσύ. Αποφασίζεις ΕΣΥ ΠΩΣ με μια εξουσία που έχει αρχίδια να τραβήξει, όχι τη μαλακία που παίζεται (τόση ανικανότητα, το βλέπεις δεν μπορούν ούτε να τελειώσουν) δύο χρόνια τώρα, έναν λαό κι έναν λαό να τραβήξει και να αναδείξει μια εξουσία.
Έστω και την ύστατη ώρα.
Να τους πετάξουμε στη θάλασσα.
Να πάρουμε απόφαση ότι αν πούμε όχι σε όλα θα περάσουμε σκληρά και άσχημα αλλά θα υπάρχει κάπου εκεί … μια αχτίδα ελπίδας.
Όσο τους αφήνουμε να ασελγούν πάνω μας θα περνάμε σκληρά για πολλά χρόνια και χωρίς καμία ελπίδα.
Αναρωτιέμαι: μήπως ήρθε η ώρα να γίνουμε όλοι επαναστάτες;
Εγώ, τι μπορώ να κάνω;
Σκατά στους τάφους τους,
Καλό σου-κου συβλογκίτες και συβλογκίτισσες
Share on Facebook