Ο υπότιτλος του βιβλίου “Provos & Merry Pranksters” που λέει: τα πρωτοποριακά κινήματα της δεκαετίας του 60 είναι λίγος για να περιγράψει τη χαοτική πρόκληση σε μια κοινωνία εφησυχασμού που δημιούργησαν οι Provos στο Αμστερνταμ λίγο πριν τη μνημειακή (πλέον …δυστυχώς) εξέγερση του Μάη του 68.
Όσο προχωράει η ανάγνωση στο βιβλίο – ντοκουμέντο του Γιάννη Μπαζού (εκδόσεις ΣΟΦΙΤΑ) δύο πράγματα μπορεί να σου συμβούν …ή και περισσότερα: Να ταυτιστείς και να αρχίσεις να σκέφτεσαι πώς θα ήταν η Αθήνα αν υπήρχαν σήμερα, άντε και χθες οι Provos ή … να πάρεις τηλέφωνο τον υπουργό Δένδια και να του πεις: ε, υπουργέ … όσο τα ΜΑΤ ασχολούνται με ό,τι τους βάζεις κάποιος εκδίδει βιβλία που μπορεί να κάνουν κάποιους να σκεφτούν … αλλιώς.
Μιλώντας με τον συγγραφέα και ιδιοκτήτη των εκδόσεων ΣΟΦΙΤΑ, Γιάννη Μπαζό, αναρωτήθηκα πώς και αυτοί οι PROVOS, οι νεολαίοι προβοκάτορες στους οποίους οφείλεται η φήμη του Άμστερνταμ ως ανεκτικής πόλης – γιατί δεν ήταν πάντα έτσι, είναι αγνωστοι στο ευρύ κοινό.
Η αριστερά δεν είναι πάντα τόσο ανεκτική σε ό,τι δεν χωράει στις νόρμες της. Και ο αναρχισμός των PROVOS, αλλά και η αίσθηση του χιούμορ φαίνεται ότι δεν χωράνε στην επίσημη ιστορία των νεανικών κινημάτων. Ας ήταν οι προπομποί του Μάη του 68.
Η δικαιολογία ότι ήταν Ολλανδικό φαινόμενο και η γλώσσα στάθηκε εμπόδιο στη διάδοση έστω και της ύπαρξής τους … με κάνει πολύ πολύ σκεπτικό.
Αν ήμουν 18 θα ήμουν χωρίς συζήτηση PROVO και θα οργάνωνα τα δικά μου λευκά ποδήλατα στη γειτονιά μου, έτσι για αλλαγή.
Είμαι 43 κι ελπίζω…
Και χαίρομαι που υπάρχουν τύποι σαν τον Μπαζό που εκδίδουν βιβλία που είναι τροφή για το μυαλό σε μια εποχή που το γκρι καλύπτει το μυαλό … και δεν αφήνει να ξεχωρίσεις τις αποχρώσεις της ζωής σου!
Σου μίλησα για το πρώτο μέρος του βιβλίου, και λιγότερο για τους Merry Pranksters μάλλον γιατί η χημεία δεν είναι το καλύτερό μου. Όμως αυτά τα τυπάκια έβγαλαν στο δρόμο το Magic Bus … δεν είναι και λίγο! Οι πρώτοι χίπις περιγράφονται στο κοινό 45 χρόνια μετά και μας παρουσιάζουν “επιτεύγματα” του τότε, που σήμερα τρομάζουν τους “μεγάλους” περισσότερο από ποτέ!
Στο βίντεο που ακολουθεί ο συγγραφέας μας ξεναγεί στα δύο λιγότερο γνωστά – σ' εμένα τουλάχιστον – νεανικά κινήματα και μας λέει σε ποιον δε θα πούλαγε ή δε θα έδινε αυτό το βιβλίο.
Βλέπω τις μαυρόασπρες φωτογραφίες και μαζί με την αναγνωσή πραγματικά αισθάνομαι μέρος αυτής της ιδιαίτερης αντίδρασης – εξέγερσης! (ή κομμάτι που λείπει …)
Δες το βίντεο μέχρι το τέλος, διάβασε και σκέψου…
Καλή προβολή και καλή ανάγνωση του βιβλίου!!!