Το Σάββατο το βράδυ παρ’ ολίγο να μην πάω στο κέντρο που είχα προγραμματίσει εδώ και πολύ καιρό (λόγω μεγάλης προσέλευσης κοινού) να απολαύσω Νότη Μαυρουδή, Αναστασία Μουτσάτσου και Παναγιώτη Μάργαρη, γιατί τόσο η υπόλοιπη παρέα – όσο και εγώ – βλέπαμε τα επεισόδια στην τηλεόραση. Πήρα τηλέφωνο στο Μαυρουδή, και μου είπε ότι είχε ήδη φτάσει στον Ιανό, χωρίς προβλήματα και ότι ξεκινούσε την πρόβα με τους συνεργάτες του. “Μην ανησυχείς Γιάννη, δε νομίζω ότι θα συνεχίσει η βαβούρα, άσε που πλέον έχουν κατέβει προς Εξάρχεια” μου είπε! Τελικά αφού πείσαμε και τον πιο δύσπιστο της παρέας ξεκινήσαμε όλοι από τα σπίτια μας και πήγαμε. (Ο ένας δεν έφτασε γιατί – ερχόμενος με τα πόδια από του Γκύζη – έπεσε σε ένα μπλόκο της αστυνομίας, υπέστη σωματικό έλεγχο, εκτός από τον τυπικό έλεγχο ταυτότητας και τα πήρε στο κρανίο, μέ πήρε τηλέφωνο: Άσε ρε μαλάκα είναι δυνατόν να θέλω να έρθω στο κέντρο και να πρέπει να περνάω από σωματικό έλεγχο. Άμα είναι να βρεθώ στη ΓΑΔΑ… γυρίζω σπίτι!)
Κάποια στιγμή την ώρα των διαπραγματεύσεων με τους υπόλοιπους της παρέας, σκέφτηκα φωναχτά: Καλά θα τους κάνουμε τη χάρη, να φοβηθούμε και να μην κυκλοφορούμε στην πόλη! Πρέπει να πάμε στο κέντρο! Δε μπορεί να “κερδίσουν” αυτοί! Και πήγαμε και περάσαμε καταπληκτικά (αν σου τύχει μη τό χάσεις, κάθε Σάββατο όλο το Φεβρουάριο και τις Κυριακές του Μαρτίου Μαυρουδής-Μουτσάτσου-Μάργαρης στον Ιανό).
Την άλλη μέρα είδα τις άγριες φάτσες της μιας μερίδας των επεισοδίων γεμάτες μίσος στο μάτι και με τη ρητορική που όλοι οι θιασώτες ολοκληρωτικών θέσεων διαθέτουν. Αυτόν τον ισοπεδωτικό λαϊκισμό με τα απλοϊκά επιχειρήματα που ακούγονται “χαϊδευτικά” στα αυτιά της αμόρφωτης μάζας εκφρασμένος σαν από μαθητή που έχει μάθει το μάθημα παπαγαλία και το λέει γρήγορα μη τυχόν και τον διακόψει η δασκάλα και μετά το χάσει και δε μπορεί να συνεχίσει γιατί θα έχει αναγκαστεί να βάλει το μυαλό του να δουλέψει (είχες φαντάζομαι τουλάχιστον έναν τέτοιο συμμαθητή και καταλαβαίνεις ακριβώς τι σου λέω)!
Είδα βεβαίως και τα πρόσωπα της άλλης μερίδας που πίσω από την ελευθερία του λόγου αφήνει να γίνονται κουρελόχαρτα οι απόψεις της ίσως γιατί είναι πιο ανεκτικοί από όσο θα έπρεπε.
Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί κουκουλοφόροι.
Οι κουκουλοφόροι είναι πάντα επικίνδυνοι.
Οι κουκουλοφόροι – εν τέλει – “εξυπηρετούν” το φόβο.
Η παρουσία του φόβου κάνει τους ανθρώπους πιο συντηρητικούς. Δεν τους αφήνει να διακρίνουν χρώματα. Βλέπουν ή μαύρο ή άσπρο.
Όλοι κάτι πρέπει να κάνουμε για να μην αφήσουμε το Φόβο να κρύψει τα χρώματα!
Υ.Γ. 1
Αγαπητή Ελληνική Αστυνομία, Πολιτική ηγεσία (αυτής), εκπαιδευμένοι στρατηγοί, τιμημένοι χαμηλόβαθμοι αστυνομικοί και εκπρόσωποι αυτών: Δεν κόβετε το χαβαλέ στην πλάτη μας, δεν αφήνετε τις δικαιολογίες που θυμίζουν δεκάχρονο που τον έπιασε ο πατέρας του να τον παίζει βλέποντας τις τσόντες που ο ίδιος (ο πατέρας) κρύβει στο κομοδίνο του) και να κάνετε αυτό για το οποίο σας πληρώνουμε και αξιώνουμε από σας? Αν θέλετε να βγάλετε το άχτι σας ή να επιδείξετε την ανίκανότητά σας πηγαίνετε για paintball
(η εξαιρετική φωτογραφία είναι του Σπύρου Τσακίρη – φωτορεπόρτερ – και τη δανείστηκα από το blog του Τρικλοποδιές)
Υ.Γ. 2
Το πρώτο τραγουδάκι στο U-hoo player είναι η λατρεμένη μου "Υβρεοπομπή" του Φοίβου Δεληβοριά – που είχα τη χαρά κάποτε να μπορώ να την παίζω στο ραδιόφωνο! Άκουσε το και αφιέρωσέ το όπου … θες!
Share on Facebook