Εκτός από καμία πασιέντζα (και μάλιστα την απλή – απλούστατη) δεν είμαι πολύ φαν των παιχνιδιών στον υπολογιστή. Δε με … σιάχνουν ρε παιδί μου, δεν ξέρω πώς να το πω! Και παλιά (στην "εποχή μου" για τους κακεντρεχείς με τις ηλικίες) ένα πάκ-μαν κι αυτό δεν τό ‘βγαζα. Κάποια στιγμή βρέθηκα με ένα φλίπερ στο σπίτι των γονιών μου (να τους προκαλεί εγκεφαλικά και – κυρίως στον πατέρα μου – αναμνήσεις), αλλά γενικά σου λέω δεν τα πάω καλά με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Όταν όμως διάβασα στο Big Fish για μια παρέα ελλήνων που έφτιαξαν ένα pc game με θέμα την επανάσταση του 1821
, ψάξαμε και τους βρήκαμε και τους φέραμε στην εκπομπή στο Μεγκα. Είχα την ευκαιρία λοιπόν και γνώρισα τους δύο Αργύρηδες της ομάδας. Δύο τρελλαμένους "μπλιμπλικάκηδες", ευγενέστατους που μιλούσαν με πολύ περηφάνεια για το παιχνίδι στρατηγικής που δημιούργησαν από το μηδέν και που σήμερα που σου γράφω μετράει ήδη δέκα μέρες στα ράφια των καταστημάτων. Μου έκανε εντύπωση – και γι’ αυτό στο ξανατονίζω – η ευγένειά τους, πέραν του φυσιολογικού τρακ για κάθε πρωτοεμφανιζόμενο στην τηλεόραση. Μετά την εκπομπή τούς έπιασα στο μπιρι-μπιρι για τις δικές μου (τρομάρα μου) ανησυχίες περί της γραφιστικής και λοιπής ιντερνετικής … τέχνης. Όταν κυκλοφόρησε το παιχνίδι ο Αργύρης Χατζητόφης ήρθε και μου το χάρισε και ήπιαμε καφέ και τα είπαμε. Το παιδί που έφτιαξε ένα παιχνίδι για παιδιά όλων των ηλικιών ήταν πάρα πολύ χαρούμενο. Γυάλιζε το μάτι του και μου μιλούσε γι’ αυτό λες και ήταν το παιδί του. Προφανώς, όπως καταλαβαίνεις, μου είπε ότι χωρίς καμία υποστήριξη έκαναν κάτι που αν ζούσαν σε άλλη χώρα θα μπορούσαν – εφόσον είναι καλοί στη δουλειά τους, πράγμα που δεν μπορώ ούτε μία στο εκατομμύριο να κρίνω – να αποτελούν αντικείμενο έριδας για τις σχετικές βιομηχανίες. Εδώ οι "ειδικοί" … αγρόν αγοράζουν και ζεύγη βοών πέντε (μια μούντζα δηλαδή). Τον Χ”Τόφη τόν έχω ήδη χρίσει "σύμβουλό μου" για τις γραφιστικές απορίες μου και τον ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές του.
Ειλικρινά τούς εύχομαι να προχωρήσουν και να γίνουν πολύ επιτυχημένοι τρελλαμένοι τύποι, σαν αυτούς για τους οποίους διαβάζουμε κάθε τόσο στην αλλοδαπή, που κάνουν το κέφι τους, φτιάχνουν το κέφι των άλλων και – γιατί όχι – θησαυρίζουν.
Μ’ άρεσαν πολύ τα παιδιά που γνώρισα από την ομάδα και για έναν ακόμη λόγο: Δεν γκρινίαζουν για όσα γκρίνιαξα εγώ παραπάνω. Βάζουν τους στόχους τους και βαδίζουν προς αυτούς.
Καλή επιτυχία παίδες!!! (και καλή συνέχεια – για το καινούριο "μπλιμπικάκι" που ετοιμάζετε…)
Ιδού λοιπόν η ομάδα: Αργύρης Προσίλης στον προγραμματισμό, το συντονισμό Project και το σχεδιασμό των γραφικών, ο Αργύρης Χατζητόφης στο 3D Animation και στο σχεδιασμό γραφικών, ο Παναγιώτης Παπαθανασίου στο σενάριο, ιστορικά κείμενα και στην επεξεργασία γραφικών, ο Γιώργος Παππάς στη μουσική επιμέλεια, στους ήχους, στο τραγούδι τίτλων και στο Debugging και ο Χρήστος Λέζος στο Web Development