Μποτιλιατιστήκαμε στην Αθήνών Κορίνθου, για μια εκδρομούλα τις δύο από τις τρεις μέρες της αργίας του Αγίου Πνεύματος. Ο τρόμπας της φωντογραφίας είναι βέβαιον πως όταν κάθεται και βλέπει τηλεόραση τις τραγωδίες του κόσμου ή του "κόσμου" θα λέει: Πω-πω (γεμάτο παχύ το πππ – αλλά Παπαγιαννόπουλου). Όταν βλέπει τροχαία, τα ρίχνει στο κράτος που δεν κάνει τίποτα για τους "αλήτες των δρόμων. Όταν βλέπει ιστορίες δολοφονίας-κακοποίησης κλπ παιδιών λέει: Κρέμασμα θέλουν, ούτε δίκη ούτε τίποτα"!
Ο τρόμπας της φωτογραφίας που τράβηξα (οδηγούσε η γυναίκα μου – για να προλάβω τις … κακίες) χθες στην Αθηνών Κορίνθου, όταν το μποτιλιάρισμα χαλάρωσε για λίγο και τρέξαμε με καμιά εβδομηνταριά χιλιόμετρα, είχε το γιο του αγκαλιά στα πόδια του. Το πιτσιρίκι χοροπηδούσε, οδηγούσε, σκαρφάλωνε πάνω από το τιμόνι στο παρ-μπριζ. Δίπλα, στη θέση του συνοδηγού καθόταν η μάνα. Πέρασε δίπλα από τους τροχονόμους που "ρύθμιζαν" την κίνηση των αυτοκινήτων – πλήρης αταραξία.
Θα απαντήσω μόνος μου στο ερώτημα του τίτλου:
Δ ο λ ο φ ό ν ο ς!
Share on Facebook