Μέχρι χθες το απόγευμα είχα τη χαρά του καταναλωτή που, με το μποϊκοτάζ στο ακριβό γάλα, κέρδισε μια μικρή μάχη στον αδυσώπητο πόλεμο με την ακρίβεια στην αγορά. Πρόσεχε σου μιλάει κάποιος που ο φίλος του ο Δημήτρης υπολόγισε – παρακολουθώντας τους ρυθμούς κατανάλωσης γάλακτος από τα δύο μου παιδια – ότι θέλει το χρόνο γύρω στα 600 λίτρα φρέσκο και λαχταριστό γάλα! Η χαρά λοιπόν που σου έλεγα παραπάνω έγινε προβληματισμός και αγανάκτηση: άκου γιατί (σε περίπτωση που δεν το πήρες χαμπαρι). Σε αφορά, ειδικά αν είσαι από τους γνωστούς αγνώστους σαμποτέρ του οικονομικού γίγνεσθαι – παλιοτρομοκράτη! (γιατί σε βρίζω τώρα δεν ξέρω… sorry).
Λοιποοοόν: οι "χαμένοι" της μικρής σου αυτής νίκης, οι γαλακτοβιομήχανοι, που ταπεινώθηκαν από το καταναλωτικό κίνημα της πατρίδος μας κι … έριξαν τις τιμές στα γάλατα και λοιπές παπαριές βρήκαν πάλι τρόπο ( ε τι σκατά επιχειρηματίες θα ήτο αν δεν είχαν αυτά τα … δαιμόνια να τους τριβελίζουν το μυαλό) να τη βγάλουν καθαρή!
Πώς: Μα ρίχνοντας τις τιμές!
Ποιες τιμές???
Τις τιμές που πουλάνε οι κτηνοτρόφοι το γάλα στην πάρτι τους – κι αυτοί μετά το πουλάνε σε μας!
Το δικό μου λοιπόν μποϊκοτάζ το πλήρωσε δηλαδή ο ποιμήν που έβοσκε τα πρόβατα εδώ επαράπερα!!!
Τ’ ακούς? Τ’ ακώ (που έλεγε κι η συχωρεμένη η γιαγιά μου η Πολυξένη – νά ‘ναι καλά όπου είναι)
Βγήκαν λοιπόν οι πιο αδύναμοι κρίκοι χθες στους δρόμους κι έχυσαν περισσότερο από το γάλα που καταναλώνουν τα βλαστάρια μου σε ένα χρόνο στους δρόμους. Και τι κέρδισαν? Τίποτα! (εκτός αν θεωρείται κέρδος 1 λεπτό και 30 δευτερόλεπτα βίντεο στα δελτία ειδήσεων και η παρούσα αναφορά στο βλόγκ μου). Το απόλυτο τίποτα!
Μποϊκόταρε κι ας είν’ και ρόγες
Κάπως έτσι λοιπόν βγήκαμε οι μποΪκότερς από το μαγικό μας κόσμο.
Welcome to reality μπρόδερς εν σίστερς!
Με τις υγείες μας!
Share on Facebook