Ωδή στον Εφραίμ … υπό Δημητρίου Καμπουράκη

 

 

Μια φορά κι έναν καιρό, ο ηγούμενος Εφραίμ

Αγιορίτης μοναχός, τύπος πολύ μποέμ

βρήκε κάτι χρυσόβουλα, ψάχνοντας τα χαρτιά του

πως μια λίμνη ολάκερη, ήταν κατάδικιά του.



 

 

 

 

 

Βρήκε χιλιάδες στέμματα, δάση και πεδιάδες

και παραλίμνια χωριά και λόφους και κοιλάδες

ένας σουλτάνος τα΄ δωσε που΄ χε ευρύ το πνεύμα

θα΄ τανε κρυφοχριστιανός, πίστευε, μη ερεύνα.


Ο Εφραίμ αναστατώθηκε, έκανε το σταυρό του

με τούτα τα οικόπεδα, βρήκε το διάολο του

γιατί μια θεία αποστολή τον είχε συνεπάρει,

την περιουσία του Θεού πως να την κουμαντάρει;



Πως, Θεέ μου, να το χειριστώ τέτοιο πικρό ποτήρι;

Εγώ να κάνω προσευχές ήρθα στο μοναστήρι.

Κάτω απ΄ τη θεία σκέπη σου είμαι σεμνό κλωσόπουλο

και ο Θεός απάντησε: “Για ρώτα το Ρουσόπουλο”.



Του Εφραίμ ευφράνθηκε η ψυχη ώς εσχάτη ρανίδα

κι έτρεξε να εγκολπωθεί τη λίμνη Βιστωνίδα

μα σαν την είδε έρημη, γεμάτη βούρλα, βρύα

γύρισε και τους μούντζωσε : ¨Σκατά περιουσία ¨!


Θοδωρε, θέλω ανταλλαγή να γίνει εδώ και τώρα

είσαι ο μάγος που φερε στον Ιησού τα δώρα

πάρε τον Δούκα τον Κοντό, να το διευθετήσουν

πες είναι θεία αποστολή μην το καθυστερήσουν


Δημήτρης Καμπουράκης ξυνέγραψε και απήγγειλε στην "Κοινωνία Ωρα Μέγκα", η αφεντιά μου αντέγραψε με την άδειά του!

Share on Facebook

Leave a Reply