Σαν σήμερα το 1973, κι ενώ εγώ ήμουν τεσσάρων ετών, πέθανε ένας τεράστιος Μάγος.
Ναι, ήταν μάγος ο Πικάσο, που μέχρι το τέλος των κιτσάτων 80’ς η γαλλική κυριαρχία μας είχε μάθει να τον λέμε Πικασό! Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις έναν καλλιτέχνη που μας έδειξε τα πράγματα που βλέπουμε με άλλον – μοναδικό τρόπο. Θυμάμαι μια έκθεση που είχαμε επισκεφτεί με τα "λυκόπουλα" στην εθνική πινακοθήκη με έργα από την "μπλε περίοδο" … τη θυμάμαι ακόμη τόσα χρόνια μετά.
Χτες που περνούσα με τα παιδιά μου έξω από την πινακοθήκη με χαρά άκουσα τον μεγάλο να λέει "να η πινακοθήκη". Ωραία! Απ’ έξω την έμαθε, τώρα πρέπει να περάσουμε στα ενδότερα!
Ο μπαπάς μιας φίλης νοσηλεύεται με εγκεφαλικό σε δημόσιο νοσοκμείο (εύχομαι γρήγορα να συνέλθει ο άνθρωπος και να γυρίσει σπίτι του). Το Σάββατο που μας πέρασε μια άλλη φίλη της φίλης μου έφαγε την Αθήνα για να βρει ένα φάρμακο για την πίεση που ο μπαμπάς το χρειαζόταν, το νοσκομείο δεν το διέθεται και τα φαρμακεία δεν το είχαν … γιατί ήταν "νοσοκομειακό". Τελικά ο άνθρωπος πήρε κάποιο άλλο που … έμοιαζε …
Αρ γιου Λισεν καγκελάριε υπουργέ δημόσιας υγείας??? Εμ, τα νοσκομεία δεν είναι δήμος, να βάλεις δύο αρμαθιές κάγκελα, ένα καγκελωτό χριστουγεννιάτικο δέντρο, δύο σισίτια και έναν Σαββόπουλο να τραγουδάει. Ο ασθενής – που φταίει, δε λέω, αγαπητέ – θέλει φάρμακο, ο γιατρός και ο νοσηλευτής θέλει να πληρωθεί … Κατανοώ ότι μιλάμε για τυπικούς εχθρούς του "χτιζω καλό προφίλ" αλλά τι να κάνουμε αφού τους έχουμε? Να μην τους κάνουμε καλά – τους ασθενείς- και να μην πληρώσουμε – τους γιατρούς κλπ???
Α, να μη θυμηθώ και έναν φιλαράκο που τον νάρκωσαν για να του εγχειρήσουν το πόδι … ξύπνησε από τη νάρκωση και όταν ρώτησε με αγωνία το γιατρό: "γιατρέ πώς πήγαμε … καλα"? ο ντοκτέρ απάντησε: εεεμ ξέρ’ς δεν την καναμε την επέμβαση γιατί δεν είχαμε ένα υλικό!!!! Ο φιλαράκος, όπως μου είπε γλύτωσε το εγκεφαλικό επειδή ήταν ακόμη υπό την επίρρεια της νάρκωσης!!!
Όπως καταλαβαίνεις εκτός από τους μάγους της τέχνης υπάρχουν και οι μάγοι της πολιτικής
Υπάρχουν όμως και οι μάγοι της οικονομίας.
Ακούω τους “ξενοδόχους που κλαίνε” και ειλικρινώς σου μιλάω … χέστηκα! Να κλείσουν τα φάκιν μπρόθελ τους. Τόσα χρόνια που τα νοίκιαζαν για 7 ευρώ αν ήσουν εγγλέζάκι και 130 ευρά αν ήσουν από την Αγουλινίτσα ήταν καλά? Όταν σε υποχρέωναν να κλείσεις δωμάτιο από την Παρασκευή κι ας είχες ρεπό μόνο το σαββατοκύριακο ήταν άριστα? Όταν υπέκυπτες και πλερωνες τον κωλαρίνο σου και πήγαινες στο οτέλι και σου έλεγαν “α για να βάλετε κλιματισμό θέλουμε Τόσα, και για να δεις τελεόραση θέμε αλλά Τόσα” ήταν καλά?
“Καλάμια και παλούκια” Να κλείσουν! Μη νοιάζεσαι για τους εργαζόμενους, έτσι κι αλλιώς για είλωτες τους πλέρωναν, όταν τους πλέρωναν. Να κλείσουν και κάποιοι άλλοι – ελπίζουμε – πιο σοβαροί θα τα ξανανοίξουν και θα προσφέρουν υπηρεσίες. Και θα δουλέψει και κόσμος. Αλλά αυτό το χάλι που υπάρχει σήμερα … δεν το συμπονώ που το χτύπησε η κρίση (δυστυχώς μας πρόλαβε αυτή – έπρεπε να τους χτυπάμε εδώ και χρόνια εμείς!!!)
Μάλιστα θα πρότεινα ένα από όσα θα κλείσουν να το κάνουν μουσείο και να το μεταφέρουν σε ράγες δίπλα στο Πολυτεχνείο που θέλει ο Αρης (σπηλιωτόπουλος) και ο Κώστας (σκανδαλίδης) να το μουσειοποιήσουν για να μη γίνονται πορείες. Ασε που και ως μουσείο δεν θα αποτελεί άσυλο. Λες και φταίει το άσυλο για την ανικανότητα ορισμένων.
Έτσι θα έχουμε ντάουν τάουν ένα μάτσο μουσεία πλάι-πλάι:
-
Το αρχαιολογικόν που θα μας θυμίζει το ένδοξο αρχαίο μας παρελθόν
-
Το πολυτεχνειακόν που θα θυμίζει τη θηριωδία της χούντας και την ανικανότητα φοιτητών και πολιτικών
-
Το ξενοδοχειακόν που θα θυμίζει την Λαμογιοσύνη του έλληνος που ο τράχηλος του δεν υπομένει μεν ζυγόν, ο κωλαρίκος του όμως διετίθετο στον κάθε σκερδεμπε
Για όλα αυτά σου προτείνω ανεπιφυλάκτως να λάβεις μέρος στο Μποϊκοτάζ του Σαββάτου:
ΜΗΝ ΠΙΕΙΣ ΚΑΦΕ ΣΕ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ-ΚΑΦΕ-ΚΑΦΕΝΕΙΟ
το ΣΑΒΒΑΤΟ 11 Απριλίου
μέχρι να ρίξουν τις τιμές.
Γιατί πρέπει να σου εκμυστηρευτώ ότι ως έλλην (που ο τράχηλός σου ζυγό δεν υπομένει) πάλι σ’ έπιασαν Κώτσο πλερώνεις το καφεδάκι σου πολύ πολύ ακριβά. Όχι μόνο πολύ πιο ακριβά απ’ ότι τον πλέρωσα κάποτε στο λούνα-παρκ για πλούσιους συνταξιούχους, το Μόντε Κάρλο. Πολύ ακριβά σε σχέση με το μισθό σου, πολύ ακριβά σε σχέση με την κοινή λογική.
(κι αν οι συμπαθείς ιδιοκτήται καφεδοπωλείων λένε ότι πλερώνουν ακριβά δημοτικά τέλη, νοίκια κλπ κλπ … ας κάνουν απεργία πείνας και να πάμε να τους συμπαρασταθούμε!)
Το Σάββατο το λοιπό … καφεδούμπες χειροποίητες!
Να κι ένα τραγουδάκι που μου ήρθε στο μυαλό τώρα που είπαμε καφέ!
Share on Facebook